Voor het realiseren van 4 miljoen nieuwe sporters zal een nieuwe organisatie voor de sport nodig zijn.
Daar is visie en regie voor nodig, nauwelijks meer geld.

Politieke sportdebat
Jaarlijks debatteert de Tweede Kamer tweemaal over de sport. Zo ook binnenkort op 2 december, in de commissievergadering VWS -WGO sport.
De huidige vertegenwoordigers en bazen van de sport, vragen traditiegetrouw in de maanden vóór het sportdebat aandacht voor meer geld. Het is een al jarenlang terugkerend verhaal, zonder echte veranderingen.

Sportbranche faalt
‘De sportbranche is in de afgelopen 20 jaar niet in staat geweest om het sportaanbod uit te breiden, terwijl de urgentie daarvoor door alle partijen wordt onderkend’.
Deze constatering komt uit het onderzoek naar de organisatie en financiën van de sport door KPMG en de Nederlandse sportraad. In het advies ‘De opstelling op het speelveld’  van de Nederlandse sportraad van november 2020, constateert zij dat  ..’de sportbranche niet toekomstbestendig is georganiseerd en gefinancierd: ‘ het ontbreekt aan overheidsvisie en -regie, wettelijk kader en sturing op financieringsstromen’.

Wat ging er mis in de huidige financiering?
De verdeling van de financiële middelen van de rijksoverheid door NOC*NSF is niet transparant. Het advies van de NL sportraad is die verdeling via een onafhankelijk orgaan uit te laten voeren.
Er is ook sprake van markt falen, omdat de overheid met gesubsidieerd aanbod in concurrentie treedt met het aanbod van sportverenigingen. ‘Er is behoefte aan een betere ordening tussen markt en overheid’, aldus opnieuw de NL sportraad.

De fracties in de Tweede Kamer moeten bekend zijn met het falend sportsubsidiebeleid voor een bedrag van jaarlijks 180 miljoen euro. Het betreft hier de Brede Regeling Combinatiefuncties die al sinds 2008 bestaat. Uit een evaluatie van oktober 2021 blijkt dat deze regeling niet tot meer sporten en bewegen hebben geleid. Op 29 oktober 2022 verscheen in Trouw dit artikel: Waarom houdt overheid vast aan buurtsportcoach?

Ambitie niet haalbaar
De overheid heeft als doel gesteld dat in 2040, 75 % van de Nederlandse bevolking aan de Beweegrichtlijnen voldoet: ‘We moeten méér sporten en bewegen’. Dat is goed voor onze gezondheid en helpt tegen de stijgende kosten van de gezondheidszorg.

In 2017 voldeed 47 procent van de bevolking hieraan. In 2022 was dat gedaald naar 44 procent. De huidige organisatie van de sport is er niet in geslaagd meer mensen aan het sporten en/of bewegen te krijgen.

Herstellen van een vergissing
Daarom moet het in het sportdebat in de Tweede Kamer, eigenlijk maar over één zaak gaan: De situatie van vóór 5 juli 2023 *) herstellen: toen er nog eendrachtig koers werd gezet op een nieuwe organisatie en financiering van de sport, overeenkomstig de aanbeveling van de Nederlandse sportraad.
*) Op die datum werd een motie aangenomen om het onderzoek naar een sportwet met 3 jaar uit te stellen

Sport als publieke voorziening
Het belangrijkste advies van de NL Sportraad betreft sport als een publieke voorziening aan te merken. Een grote meerderheid van de Tweede Kamer nam dit advies in juni 2021 over; de minister van sport kreeg de opdracht de voorbereiding van een sportwet te onderzoeken.

Definitie sport:
Een fysieke krachtmeting (bijv. zwemmen), fysiek spel ( bijv. voetbal) of denkspel (bijv. schaken)
dat op reglementaire wijze in competitieverband of recreatief gespeeld kan worden.

Faciliteren sport door gemeenten
In een sportwet krijgt de gemeente vanuit de rijksoverheid de financiële middelen en de plicht het voorzieningenniveau, de kwaliteit en het aanbod van de sport te regelen en te financieren. Dit leidt er toe dat sport niet langer onderhevig is aan willekeur op het gebied van gemeentelijk sportbeleid, bezuinigingen of als sluitpost van de begroting.

Investeren in het verenigingsleven is de oplossing!
De sportverenigingen zijn met afstand de grootste en meest laagdrempelige aanbieder, met een voor de samenleving en overheid geweldig verdienmodel. Met behulp van heel veel vrijwillige inzet, sporten wekelijks vijf miljoen Nederlanders, in de leeftijd van 2 tot 92 jaar.
Een eeuw lang hebben de sportverenigingen hun eigen zaken geregeld. In de vorige eeuw met hulp vanuit de zuilen, maatschappelijke organisaties en bedrijven. Die hulp bestond uit de continuïteit van bestuur, organisatie en inzet vrijwilligers. Die levensader is in onze veranderende samenleving dichtgeslibd.
Tegelijkertijd is in de afgelopen twintig jaar het besef ontstaan van de sportieve- en maatschappelijke waarde van de sportvereniging.

Zie daar! …. een vanuit de samenleving opgebouwde sportinfrastructuur, die met meer aandacht, erkenning en investering de oplossing in zich heeft. Die investering betreft de professionaliteit en kwaliteit van sportverenigingen.

Gemeenten hebben er alle belang bij om die infrastructuur niet alleen toekomstbestendig te maken, maar ook zodanig te faciliteren dat zij in staat zijn miljoenen mensen meer aan het sporten te krijgen.

..//..