Het is losgegaan: We ‘moeten’ heel veel meer GELD gaan uitgeven aan onze defensie. ‘We moeten ons voorbereiden op een oorlog’
En zo hoorde ik dat er dan meer geld vrij komt om grotere, zwaardere bommen te fabriceren … en te verhandelen.
De vraag is: Gaan ‘we’ in deze waanzin optocht mee, of komen we op tijd tot bezinning? Tot inzicht?
Hebben we in de afgelopen tien jaar niet gezien wat voor een verwoestende werking dat bommetjes loslaten uit vliegtuigen, afschieten van bommen op steden en woonwijken heeft?
Onbewoonbaar, onleefbaar. Groot menselijk leed.
Moderne oorlogsvoering: gewetenloos bommen afschieten; vaak over een afstand, zo ver, dat de afzender zich nauwelijks enige rekenschap hoeft te geven en / of verantwoordelijkheid hoeft te voelen, van de verwoestende werking op de bestemming. We kennen de beelden uit Gaza en Syrië om slechts twee landen te noemen.
Zo dom, zo onnadenkend, zo wreed en onmenselijk. Nu schijnt dat alles met oorlog te maken te hebben.
Om nog maar even niet te spreken van de grondtroepen. Onze zonen en dochters gaan straks goed bewapend de vijand ‘te lijf’ ( zo heette dat vroeger… lijf tegen lijf…) Nu is de bewapening zo excellent dat vele honderden ‘lijfen’ in korte tijd vernietigd worden. Efficiënte oorlogsvoering….
Wat bij mij hier maar niet van het oog- en oorvlies af wil, zijn de vele traumatische ervaringen waarmee ‘onze soldaten’ terug van het front komen… velen in de rij voor posttraumatische stressstoornis therapie…. Zij moeten met die schokkende ervaringen verder ‘leven’.
Zijn we gek aan het woorden?
Veel meer geld voor defensie, anders staan we alleen…. De NATO top – 24 en 25 juni, anderhalve dag in Den Haag, moet een succes worden. We moeten Trump gunstig stemmen….
Is het de vijand waartegen wij ten strijde trekken
of is het de niets ontziende wapenindustrie die na twintig magere jaren weer eindelijk groeikansen ziet.
Hoeveel beter zouden we af zijn met een Ministerie van Duurzame Vrede?
Waar blijft die coalition of the willing ….. een duurzaam partnerschap gevormd om een ideologie te ontwikkelen waarmee een duurzame vrede gerealiseerd kan worden.
Jan Raateland (69)
Den Haag
Jan Raateland – 7 februari 2025
mijn missie als blogger
Is het versterken van de organisatiekracht en maatschappelijke oriëntatie van sportverenigingen.
Ik wil met bestuurders van sportverenigingen, sportbeleidsmedewerkers en verenigingsondersteuners mijn kennis en ervaring delen over een succesvolle aanpak.
Uiteraard kan je mij benaderen voor het maken van een afspraak om een gesprek te voeren over die aanpak die leidt tot meer vitale sportverenigingen.
Jan, jouw verhalen en ideeën zijn eyeopeners voor ons allen. Meer beweging voor de jeugd is nodig, om zo gezondheidsverschillen te verkleinen en te zorgen voor een gezondere generatie in de toekomst. Jij staat 100% voor een betere en actievere samenleving met veel aandacht voor de jeugd en ik sta 100% achter jou!
Actie is nodig, vanuit beleid, maar ook vanuit de samenleving en dat moeten wij gezamenlijk doorpakken!
Heel veel waardering en respect voor al jouw inzet!
Jan, genoeg, is genoeg zegt men wel. Ik kan mij als getuige van jouw jarenlange activiteiten in het licht van de kop van jouw artikel daarbij het nodige voorstellen. Ik heb grote bewondering voor jouw enorme doorzettings- maar ook incasseringsvermogen om in al die jaren gewoon en vooral door te gaan.
Ondertussen bereikte je al worstelend tussen voor- en tegenspoed zoveel successen dat Zijne Majesteit jou onlangs nog een hoge onderscheiding verleende. In het kader van het onderwerp ben ik er van overtuigd dat je ook van de zijlijn zo nu en dan invloed zal uitoefenen. Maar dan in de richting van de mensen die het stokje over kunnen misschien wel moeten nemen: bestuurders op elk niveau!
Als de Koning het inzicht heeft om jouw werk te onderscheiden, kunnen bestuurslagen toch onmogelijk achterblijven in het overnemen en doorzetten van dat mooie werk ten gunste van onze jeugd!
En dat werk is nooit klaar!
Jan, geniet van je welverdiende tikje terug, laat je niet verleiden om vanaf de zijlijn weer het veld in te springen. Mocht dat wel zo zijn, alle respect!
Groet,
René